Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

Επιστολή-καταγγελία για το κάπνισμα εντός των κλειστών χώρων των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.

  Με αφορμή τη συγκρότηση της δωδεκαμελούς επιτροπής, αρμόδιας για την μελέτη ζητημάτων που αφορούν στην ακαδημαϊκή ελευθερία, στην ειρήνη και στην παραβατικότητα στους χώρους των Α.Ε.Ι., σήμερα στις 30 Ιανουαρίου, από το Υπουργείο Παιδείας, στέλνουμε τούτη την επιστολή-καταγγελία με σκοπό να θέσουμε υπόψη της επιτροπής το πρόβλημα που δημιουργείται από το παραβατικό κάπνισμα στους κλειστούς χώρους των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, το οποίο εκτός του ότι προσβάλλει τον πολιτισμό μας, βάζει άμεσα σε κίνδυνο τη Δημόσια Υγεία ειδικά των πολιτών με σοβαρές παθήσεις, αφού είναι οι πιο ευάλωτοι όταν εκτίθενται σε παθητικό κάπνισμα.


Αθήνα 30 Ιανουαρίου 2018

Προς:
Υπουργείο Παιδείας
Γενικό Γραμματέα Υπουργείου Παιδείας
κύριο Γεώργιο Αγγελόπουλο
gengram@minedu.gov.gr

Υπόψη της Δωδεκαμελούς Επιτροπής,
αρμόδιας για την μελέτη ζητημάτων που αφορούν στην ακαδημαϊκή ελευθερία, στην ειρήνη και στην παραβατικότητα στους χώρους των Α.Ε.Ι.

Επίσης,
προς τα μέλη της Επιτροπής, με τη θερμή παράκληση να διαβιβαστεί το παρόν έγγραφο και στα υπόλοιπα μέλη της δωδεκαμελούς επιτροπής:

Νικόλαο Παρασκευόπουλο,
Βουλευτής, Ομότιμος Καθηγητής Νομικής Α.Π.Θ., ως Πρόεδρος της Επιτροπής.
nparask@law.auth.gr
n.paraskevopoulos@parliament.gr

Γιαννούλα Καρύμπαλη,
Καθηγήτρια Νομικής Α.Π.Θ, ως μέλος.
yianna@law.auth.gr

Αλέξιο Μπένο,
Καθηγητής Ιατρικής Α.Π.Θ., ως μέλος
benos@auth.gr
benos@med.auth.gr

Σοφία Βιδάλη,
Καθηγήτρια Εγκληματολογίας και Αντεγκληματικής Πολιτικής Δ.Π.Θ., ως μέλος.
sophievidali@yahoo.gr

Χαράλαμπο Πουλόπουλο,
Καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας, στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικών Επιστημών Δ.Π.Θ., ως μέλος.
chpoulo@socadm.duth.gr

Σταμάτη Βαρδαρό,
Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Υγείας.
vardaross@moh.gov.gr

Στους παραλήπτες προστέθηκε εκ των υστέρων και η κυρία Γεωργία Βασσάλου,
Γραμματέας της Επιτροπής, Επιστημονική συνεργάτης του Βουλευτή Ν. Παρασκευόπουλου.


Θέμα: Άμεση ανάγκη να ληφθούν μέτρα απέναντι στο μόνιμο φαινόμενο παραβατικότητας με το κάπνισμα εντός των κλειστών χώρων των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.

Αγαπητοί κύριοι,
   Από μια απλή επίσκεψη σε οποιοδήποτε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα είναι πολύ εύκολο για κάθε πολίτη να διαπιστώσει ότι, σε καθημερινή βάση, ελλείψει ελέγχου, αστυνομικής παρουσίας και επιστατών, καταπατάται το ανθρώπινο δικαίωμα στη δημόσια υγεία αφού κάθε καπνιστής μπορεί και καπνίζει ανενόχλητος στους κλειστούς χώρους των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, με συνέπεια να εξαναγκάζονται σε παθητικό κάπνισμα ακόμα και τα άτομα που μπορούν να υποφέρουν από σοβαρές παθήσεις, που είναι και τα πιο ευάλωτα στο παθητικό κάπνισμα, όπως επίσης και οι εγκυμονούσες γυναίκες.

   Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και το ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ, στο οποίο φοιτώ από τον περασμένο Σεπτέμβριο, ενώ έχω αναγκαστεί, μέχρι στιγμής, να προβώ τρεις φορές σε καταγγελία, αφού το πρώτο πράγμα που αντίκρισα, από την πρώτη μου κιόλας επίσκεψη, ήταν τα γκρουπ των φοιτητών που κάπνιζαν εντός των διαδρόμων, μέχρι και μπροστά από τις εσωτερικές πόρτες των αμφιθεάτρων, χρησιμοποιώντας τα σταχτοδοχεία-καλύμματα (!) των δοχείων απορριμμάτων, απουσία απαγορευτικών πινακίδων για το κάπνισμα και χωρίς κανένας από το Διοικητικό και Εκπαιδευτικό Προσωπικό να τους κάνει παρατήρηση αφού πολλά άτομα που ανήκουν στο προσωπικό καπνίζουν κι εκείνα, πολλές φορές μέσα στα ίδια τους τα γραφεία, έχοντάς τα μετατρέψει σε χώρους ιδιοκτησίας τους.

   Έχω υποβάλει τρεις με τέσσερεις καταγγελίες, επώνυμα πάντα, καθώς υπήρχαν σταχτοδοχεία, απουσία απαγορευτικών πινακίδων, απουσία φύλακα-επιστάτη του χώρου (ενώ όμως προβλέπεται από τον κανονισμό του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος) στις αρμόδιες υγειονομικές αρχές, στον Πρύτανη, στον Περιφερειάρχη της Περιφέρειας και στους Υπουργούς Υγείας και Παιδείας. Το αποτέλεσμα είναι να εξακολουθεί το παραβατικό κάπνισμα στους κλειστούς χώρους του Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος.

   Υπήρξε μικρή ανταπόκριση, αλλά μόνο από την υπηρεσία υγειονομικού ελέγχου της Περιφέρειας, η οποία όμως μου εξέφρασε, με επιστολή, την απροθυμία της να κάνει συστηματικούς ελέγχους επειδή θεωρεί ότι πρέπει να το κάνει σε καθημερινή βάση.

   Δυστυχώς, ο Έλληνας πολίτης συνηθίζει να συμπεριφέρεται στους δημόσιους χώρους σαν να είναι η ιδιοκτησία του, χωρίς να σέβεται την υγεία των συμπολιτών του.

Σταχτοδοχείο-κάλυμμα που αφαιρέθηκε από δοχείο απορριμμάτων
   Ως Δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας «ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ», η οποία απαριθμεί περισσότερα από 35.000 μέλη, παράλληλα ως πρόεδρος του υπό αναγνώριση Σωματείου «ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΑ – ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ» (εκκρεμεί το αίτημα αναγνώρισης του Σωματείου που έχει υποβληθεί στο Ειρηνοδικείο στις 22/01/2018), επιθυμώ να επιστήσω την προσοχή της δωδεκαμελούς Επιτροπής, ως προς τα εξής:

   Ειδικά, για το ακαδημαϊκό έτος 2018-2019, προβλέπεται, βάσει Ν.3794/2009, εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ατόμων που πάσχουν από 64 σοβαρές παθήσεις. Οι περισσότερες από αυτές τις 64 παθήσεις, αν όχι όλες, έχουν πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία στις συνέπειες που προκαλεί το παθητικό κάπνισμα, όπως και στην έκθεσή τους σε κλειστούς χώρους όπου υπάρχει καπνός από τσιγάρο, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα των παθόντων είναι εξαιρετικά εξασθενημένο κι επειδή δεν είναι εφικτό να πρέπει να διατυμπανίζει ο παθών την πάθησή του κάθε φορά που διαπιστώνει κάποιον να καπνίζει παραβατικά, εντός του κλειστού χώρου, παρακαλώντας τον να περάσει έξω να συνεχίσει το τσιγάρο του, θα πρέπει ο καπνιστής να μεριμνά εκ των προτέρων ώστε να μην ενοχλεί, όπως άλλωστε έχει υποχρέωση να κάνει.

   Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ο καπνός εντός του κλειστού χώρου ΕΝΟΧΛΕΙ ακόμα και όταν οι μη καπνιστές παρευρισκόμενοι δεν διαμαρτύρονται, διότι ο καπνός πάντα συσσωρεύεται, κολλάει ακόμα και στους τοίχους, στα ρούχα, ακόμα και στα μαλλιά και καταλήγει να συσσωρεύεται στον οργανισμό μας μέσα από τα πνευμόνια μας, στο αίμα μας και στα κύτταρά μας κι εκεί μένει, εκεί συσσωρεύονται τα βλαπτικά του συστατικά και οι τουλάχιστον 60 καρκινογόνες ουσίες που βρίσκονται μέσα στο τσιγάρο, χωρίς να μπορούν να αποβληθούν.

   Ο μοναδικός τρόπος να μην ενοχλήσει ο καπνιστής είναι να περάσει έξω να καπνίσει και σε απόσταση αρκετών μέτρων από την είσοδο ή από τυχόν παράθυρα του χώρου.


  
  Παρ’ όλες τις καταγγελίες που έχω υποβάλει, παρ’ όλες τις προσπάθειες που κάνω με έντυπα, δημοσιεύσεις, ηλεκτρονικές επιστολές προς όλους τους φοιτητές κι άλλες δράσεις ενημέρωσης, προς ενημέρωση της Διοίκησης, του Εκπαιδευτικού Προσωπικού και των Φοιτητών, η παραβατική συμπεριφορά εξακολουθεί , οι φοιτητές καπνίζουν, οι καθηγητές καπνίζουν μέσα στα γραφεία τους, οι υπάλληλοι καπνίζουν, οι μεταπτυχιακοί φοιτητές καπνίζουν, ακόμα και το προσωπικό καθαριότητας καπνίζει μέσα στους κλειστούς χώρους, οι οποίοι γίνονται αποπνικτικοί και εν τέλει βλαπτικοί για τη δημόσια υγεία, παρεμποδίζοντας την είσοδο και την παραμονή στους πολίτες με σοβαρές παθήσεις, παραβιάζοντας επίσης και τις διατάξεις περί υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων αφού υπάρχουν πολλά άτομα που εργάζονται πολλές ώρες μέσα στους κλειστούς χώρους των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.

   Ίσως δεν είναι περιττό να αναφέρω την επιστολή που έχω στείλει από την 27η Οκτωβρίου 2017, σχετικά με «Πρόταση για Πανεπιστήμια χωρίς καπνό» προς κάθε Πρύτανη και αναπληρωτή Πρύτανη των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της Ελλάδας, καθώς και των Προέδρων Δ.Σ.,
http://logistis-amea.blogspot.gr/2017/10/blog-post_28.html

   Δυστυχώς, δεν υπήρξε απάντηση, ούτε καν από τις ιατρικές σχολές, με μοναδική εξαίρεση τα συγχαρητήρια που δέχτηκα από τον κύριο Γιάννη Κουτεντάκη, τον Κοσμήτορα ΣΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσαλλίας.

  Δεν είναι λιγότερο σημαντικό να αναφέρω, ως παράδειγμα, περίπτωση φοιτήτριας Πανεπιστημίου που έχει πάθει τρεις πνευμονικές εμβολές και κάνει τακτική χρήση οξυγόνου λόγω της ιδιαίτερης πάθησης που έχει.
   Αναγκάστηκε να φτάσει στο σημείο να δείξει το πιστοποιητικό αναπηρίας της στον καθηγητή της, παρακαλώντας τον να μην καπνίζει μέσα στο αμφιθέατρο διδασκαλίας, προκειμένου να καταφέρει επιτέλους να τον πείσει να αλλάξει συμπεριφορά.

Αυτοσχέδιο σταχτοδοχείο μέσα σε ελληνικό πανεπιστήμιο

   Για όλους τους παραπάνω λόγους, παρακαλώ πολύ όπως προστεθεί στη μελέτη της δωδεκαμελούς Επιτροπής για τα ζητήματα που αφορούν στην ακαδημαϊκή ελευθερία, στην ειρήνη και στην παραβατικότητα στους χώρους των Α.Ε.Ι. , η περίπτωση της αποτελεσματικής αντιμετώπισης της παραβατικότητας του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους των Πανεπιστημίων.

   Τα Πανεπιστήμια πρέπει να είναι χώροι όπου το δικαίωμα στη γνώση και στη μάθηση πρέπει να προστατεύεται έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει και όταν μια συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών καπνίζει παραβατικά μέσα στους κλειστούς χώρους παρεμποδίζει την είσοδο και την παραμονή, ειδικά των ατόμων με σοβαρές παθήσεις και αναπηρία, αφού το κάπνισμα (ενεργητικό ή παθητικό) προκαλεί εγκεφαλικά επεισόδια και αναπηρία (ΟΔΗΓΙΑ 2014/40/ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 3ης Απριλίου 2014)

   Προπάντων όμως χρειάζεται να προστατευθεί το δικαίωμα στην Υγεία των ατόμων με αναπηρία επειδή είναι τα περισσότερο ευάλωτα.

Με άπειρη εκτίμηση,
Ανδρέας Μπαρδάκης,

Φοιτητής στο ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ (σύντομα Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής),
Δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας «ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ»,
Πρόεδρος του υπό αναγνώριση Σωματείου
«ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΑ – ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ»

Κοινοποίηση:
Σύλλογος «Προστασία από το Παθητικό Κάπνισμα»
info@freeofsmoke.gr

Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.)
esaea@otenet.gr

Προς όλους τους Φοιτητές του ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ
(σύντομα Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής)



http://logistis-amea.blogspot.com/

Έκτακτη πρόσκληση στους φίλους αναγνώστες που ρωτούν:
Ελάτε στην ομάδα μας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προκειμένου να συμμετέχετε στην ομαδική μας προσπάθεια.


Οι συνεργάτες και τα μέλη της ομάδας μας θα σας εξυπηρετήσουν.
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ

Επιστολή προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Προστέθηκε κι άλλο κείμενο, ως Ορθή Επανέκδοση, στις 25 Ιανουαρίου 2018




ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Στην προσπάθειά μου να κάνω ανοιχτό αγώνα υπέρ του δικαιώματος της Υγείας, ιδιαίτερα για τους αναπήρους, απευθύνω επιστολή προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ευελπιστώντας ότι θα παρέμβει αποτελεσματικά προκειμένου να εφαρμοστεί Έλεγχος για το Κάπνισμα σε κάθε χώρο απαγόρευσης καπνίσματος, καθώς επίσης να τηρηθούν οι Συνθήκες Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους εργασίας.

Επί της ουσίας, με την παρούσα αναφορά επιδιώκονται τα εξής τρία σημαντικά:

1. Επαρκής νομοθεσία για τον Έλεγχο του Καπνίσματος.
2. Εφαρμογή του Εργασιακού Νόμου για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων.
3. Προστασία της Υγείας των ΑμεΑ από το παθητικό κάπνισμα.



Αθήνα, 25 Ιανουαρίου 2018

Προς:
ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
Επιτροπή Αναφορών
Ευρωπαϊκή Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Τροφίμων

Σύντομος τίτλος αναφοράς: ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ

Αναλυτικός τίτλος: ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 3730/2008 ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΠΕΡΙ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΦΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΕΥΑΛΩΤΑ.

Αξιότιμοι κύριοι,
   Παίρνω τούτη την πρωτοβουλία να απευθυνθώ προς το Ευρωπαϊκό Όργανο, διότι οι προσπάθειες που έχω κάνει με τα θεσμικά όργανα του Ελληνικού Κράτους δεν έχουν επιφέρει αποτέλεσμα.

   Επιθυμώ να αναφέρω την ανεπάρκεια του νόμου 3730/2008 «Προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις.», οποίος αναφέρεται και σε απαγόρευση χρήσης προϊόντων καπνού (άρθρο 3) στους δημόσιους και ιδιωτικούς κλειστούς χώρους που χρησιμοποιούνται για την παροχή εργασίας, σε όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, κτλ., καθώς επίσης επιθυμώ να αναφέρω τη μη εφαρμογή της σχετικής εργατικής νομοθεσίας που υπαγορεύει τήρηση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων και τέλος, επιθυμώ να αναφέρω το ότι απαιτείται να ληφθούν ιδιαίτερα μέτρα για την προστασία των ατόμων με αναπηρία (ΑμεΑ) από την έκθεσή τους στο παθητικό κάπνισμα καθώς είναι τα περισσότερο ευάλωτα σ’ αυτό.

Επί της ουσίας, με την παρούσα αναφορά επιδιώκονται τα εξής τρία σημαντικά:

1. Επαρκής νομοθεσία για τον Έλεγχο του Καπνίσματος.
2. Εφαρμογή του Εργασιακού Νόμου για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων.
3. Προστασία της Υγείας των ΑμεΑ από το παθητικό κάπνισμα.



   Σ’ αυτό το σημείο της αναφοράς μου, - πριν αναφερθώ στους λόγους για τους οποίους εκτιμώ ότι ο ν.3730/2008, όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι και σήμερα, έχει πρόβλημα από την «κατασκευή» του, που είναι και ο σημαντικότερος λόγος για τη μη εφαρμογή του, - θα ήθελα να περιγράψω τη δραματική περίπτωση του υποφαινόμενου, ως ενός πολίτη που δεν καπνίζει, στον καθημερινό του αγώνα να εργαστεί, να σπουδάσει, να θεραπευτεί, να νοσηλευτεί, να συναλλαχτεί, να γυμναστεί, ακόμα και στο να ψυχαγωγηθεί, καθώς παρεμποδίζεται από μια συγκεκριμένη ομάδα πολιτών: Εκείνους τους καπνιστές που δεν εφαρμόζουν τη νομοθεσία.

   Η αρχή του δράματος ξεκίνησε απ’ όταν χρειάστηκε, πριν μερικά χρόνια, να νοσηλευτώ σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο της Αττικής, με παροξυσμό από εμετούς λόγω κρίσης από πέτρα στη χολή, όπου νοσηλεύτηκα σε «ράντζο» (φορείο, αντί για κρεβάτι), κι όπου ήμουν υποχρεωμένος να εισπνεώ τον καπνό από το τσιγάρο των καπνιστών που κάπνιζαν στο μπαλκόνι, μόλις ενάμιση μέτρο απόσταση αφού με είχαν τοποθετήσει μπροστά από τις θύρες του μπαλκονιού. Παρ’ όλο που παρακαλούσα, μάταια, τους επισκέπτες να μην καπνίζουν (με μεγάλη δυσκολία να μιλήσω αφού μου ερχόταν πάλι να κάνω εμετό). Επίσης μάταια παρακαλούσα και το ιατρικό προσωπικό να κάνει κάτι για να απαλλαχτώ από το παθητικό κάπνισμα. Δυστυχώς, δεν μου έδιναν καμιά σημασία ως προς αυτό.



   Δεν θα ξεχάσω ποτέ τούτη τη δυσάρεστη εμπειρία στη ζωή μου και ζητάω συγγνώμη από το αναγνωστικό κοινό μου για τη δυσάρεστη περιγραφή του βιώματός μου, ευελπιστώ όμως ότι θα έχει θετικό αποτέλεσμα καθώς θα ήθελα η αναφορά μου να προβληματίσει κάθε αναγνώστη και να του επιστήσει την προσοχή.

   Δυστυχώς, στην Ελλάδα του σήμερα, είναι συνηθισμένο φαινόμενο ο πολίτης να έρχεται αντιμέτωπος με τον καπνό από το τσιγάρο του καπνιστή, αφού αν επισκεφτεί ένα φαρμακείο ο φαρμακοποιός αν είναι καπνιστής πιθανόν να καπνίζει εντός του φαρμακείου. Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν επισκεφτεί ένα εμπορικό κατάστημα, ή αν επισκεφτεί ένα λογιστικό γραφείο, ή ένα δικηγορικό γραφείο, ή το γραφείο του ασφαλιστή του, ακόμα κι ένα οδοντιατρείο αφού ο οδοντίατρος μπορεί να καπνίζει μέσα στο γραφείο του, ενώ ο καπνός εισέρχεται και στον χώρο της αναμονής των ασθενών.
  Όλα τα προηγούμενα μου έχουν συμβεί κι εξακολουθούν.

   Το ίδιο συμβαίνει και σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες. Προσωπικά, έχω υποβάλει αναφορές για παραβατικό κάπνισμα σε εφορίες, υπουργεία, κρατικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς, επαγγελματικά λύκεια, για το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, για καντίνα μέσα σε Δημόσιο Νοσοκομείο, για υπηρεσία Μητρώου Ανέργων Ατόμων με Αναπηρία, για Πανεπιστήμια αφού δεν υπάρχει Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα που να μην χρησιμοποιούνται οι κλειστοί χώροι του (διάδρομοι, αίθουσες πολιτικών παρατάξεων, γραφεία προσωπικού, κυλικεία, ακόμα και τα αμφιθέατρα όπου γίνεται η παράδοση των μαθημάτων!) ως καπνιστήρια.
   Το αποκορύφωμα ήταν όταν χρειάστηκε να υποβάλω τρεις τουλάχιστον αναφορές για παραβατικό κάπνισμα από υγειονομικές επιτροπές που κάπνιζαν στον χώρο εξέτασης των ασθενών στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας!



   Τούτον τον καιρό σπουδάζω σε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Έχω υποβάλει τρεις με τέσσερεις καταγγελίες, επώνυμα πάντα, καθώς υπήρχαν σταχτοδοχεία, απουσία απαγορευτικών πινακίδων, απουσία φύλακα-επιστάτη του χώρου (ενώ όμως προβλέπεται από τον κανονισμό του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος) στις αρμόδιες υγειονομικές αρχές, στον Πρύτανη, στον Περιφερειάρχη της Περιφέρειας και στους Υπουργούς Υγείας και Παιδείας. Το αποτέλεσμα είναι να εξακολουθεί το παραβατικό κάπνισμα στους κλειστούς χώρους του Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος.

   Υπήρξε μικρή ανταπόκριση, αλλά μόνο από την υπηρεσία υγειονομικού ελέγχου της Περιφέρειας, η οποία όμως μου εξέφρασε, με επιστολή, την απροθυμία της να κάνει συστηματικούς ελέγχους επειδή θεωρεί ότι πρέπει να το κάνει σε καθημερινή βάση.

   Εδώ ίσως αξίζει να αναφέρω ότι, παρ’ όλο που για αρκετές από τις καταγγελίες που έχω υποβάλει έχω ενημερώσει την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, δεν υπήρξε η παραμικρή ανταπόκριση ως προς αυτό.

   Η αδελφή μου, η Αναστασία, είναι δασκάλα της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Στα πέντε από τα οκτώ Σχολεία που έχει απασχοληθεί είχε διαπιστώσει παραβιάσεις, τις οποίες είχε καταγγείλει, από γονείς και εκπαιδευτικούς, ακόμα και από Διευθυντή που κάπνιζε συστηματικά μέσα στο γραφείο του.



   Φυσικά, από τα αποτελέσματα των επιτόπιων ελέγχων, για τις καταγγελίες τις δικές μου και της αδελφής μου, δεν διαπιστώθηκαν ποτέ παραβάσεις! Ως δια μαγείας, οι ελεγκτές πάντα έβρισκαν τα μέρη άκαπνα, ενώ όμως οποιοσδήποτε πολίτης με μία και μόνο επίσκεψη μπορεί να διαπιστώσει από μόνος του το δράμα της παρουσίας καπνού στους περισσότερους χώρους από αυτούς που αναφέρθηκαν προηγουμένως.
  Ίσως επειδή στην Ελλάδα έχουμε μια λαϊκή παροιμία που λέγεται «Κόρακας κόρακα μάτι δεν βγάζει», που σημαίνει ότι ένας κρατικός υπάλληλος δεν θα «καρφώσει» έναν συνάδελφό του.



   Ως ΑμεΑ (άτομο με αναπηρία), έχω αναλάβει τη δημιουργία και τη διαχείριση διαδικτυακής κοινότητας με την ονομασία «ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ», η οποία απαριθμεί τουλάχιστον 35.000 μέλη, επίσης ως Πρόεδρος του Σωματείου «ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΑ – ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ», του οποίου εκκρεμεί η αναγνώρισή του καθώς είναι ακόμα στα διαδικαστικά τούτες τις στιγμές.
Ευελπιστώ ότι σε ένα ή δύο μήνες το Σωματείο πλέον θα αποκτήσει νομική μορφή.

  Για τον παραπάνω λόγο, φροντίζω πάντα να αναφέρω ότι τα άτομα με αναπηρίες (ΑμεΑ) είναι τα πιο ευάλωτα στο παθητικό κάπνισμα καθώς πολλές από τις παθήσεις τους εμφανίζουν ιδιαίτερη ευαισθησία στα περιβάλλοντα με καπνό. Στα Πανεπιστήμια, λόγου χάρη, πάντα υπάρχουν άτομα με αναπηρία, αλλά δυστυχώς αναγκάζονται να γίνονται παθητικοί καπνιστές αφού δεν υπάρχει έλεγχος ούτε αστυνόμευση καθώς από τη νομοθεσία δεν επιτρέπεται η είσοδος σε αστυνομικούς παρά μόνο αν διαπράττεται ποινικό αδίκημα.

Ελληνικό Πανεπιστήμιο

  Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω μερικά παραδείγματα που αφορούν την επιβάρυνση της υγείας ατόμων με αναπηρία:

   Περίπτωση καθηγήτριας της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που έχει έναν μόνο πνεύμονα, λόγω καρκίνου, η οποία εκτιθόταν σε παθητικό κάπνισμα μέσα στο Λύκειο που εργαζόταν.



   Περίπτωση φοιτήτριας Πανεπιστημίου που έχει πάθει τρεις πνευμονικές εμβολές και κάνει τακτική χρήση οξυγόνου. Αναγκάστηκε να φτάσει στο σημείο να δείξει το πιστοποιητικό αναπηρίας της στον καθηγητή της, παρακαλώντας τον να μην καπνίζει μέσα στο αμφιθέατρο διδασκαλίας, προκειμένου να καταφέρει επιτέλους να τον πείσει να αλλάξει συμπεριφορά.



  Πρόσφατα με κάλεσαν σε μια ιστορική πόλη της Ελλάδας για να δώσω ομιλία υπέρ των δικαιωμάτων των αναπήρων σε πολιτιστικό κέντρο του Δήμου, παρουσία του Δημάρχου κι επίσημου εκπροσώπου της Ελληνικής Αστυνομίας.

   Στην ομιλία μου ανέφερα το πρόβλημα της στέρησης της πρόσβασης στα ΑμεΑ σε χώρους εργασίας ή και χώρους ψυχαγωγίας και υγειονομικού ενδιαφέροντος. Αργότερα το συζήτησα με τον Δήμαρχο και την Εκπρόσωπο της Ελληνικής Αστυνομίας. Ο Δήμαρχος μου υποσχέθηκε ότι θα προσπαθήσει να κάνει κάτι ενώ η Εκπρόσωπος μου είπε ότι για να εφαρμοστεί η νομοθεσία για το κάπνισμα θα πρέπει πρώτα οι πολίτες να είναι ώριμοι.



   Αργότερα, πήγαμε σε μια καφετέρια, στην οποία οι πελάτες μέσα κάπνιζαν. Απευθύνθηκα στον ιδιοκτήτη και η απάντησή του ήταν πώς δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Αναγκάστηκα να αποχωρήσω.

   Πιο μετά, με κάλεσε ο Δήμαρχος σε χώρο του Δημαρχείου για να γευματίσω μαζί με τους οικοδεσπότες μου. Ο χώρος ήταν εστιατόριο. Τελειώνοντας το γεύμα και πηγαίνοντας προς την τουαλέτα, παρατήρησα μια παρέα με μικρά παιδιά και μια κυρία που κάπνιζε δίπλα στα παιδιά, ίσως να ήταν η μητέρα τους. Τους έκανα πολύ ευγενικά μια παρατήρηση ότι στον κλειστό χώρο το κάπνισμα βλάπτει την υγεία των παιδιών. Όμως, η ανταπόκριση της κυρίας ήταν να ρουφήξει το τσιγάρο της εκπνέοντας επιδεικτικά τον καπνό της απαξιώνοντας ακόμα και να με κοιτάξει.

Αυτό έγινε μέσα στον χώρο του Δημαρχείου.

   Το δικό μου συμπέρασμα ως προς τα παραπάνω περιστατικά είναι ότι οι πολίτες για να ωριμάσουν χρειάζονται ένα άκαπνο περιβάλλον και ενημέρωση, συνεχής σωστή πληροφόρηση και παιδεία. Αυτά μπορεί να τους τα προσφέρει μονάχα μια επαρκής νομοθεσία, το ελληνικό Κράτος και οι αρμόδιες αρχές.

   Σε ένα καπνικό περιβάλλον ο καπνιστής δεν μπορεί να αλλάξει συμπεριφορά, δεν καταφέρνει να διακόψει οριστικά το κάπνισμα, ώστε να απαλλαχτεί από αυτό και φυσικά δεν θα μπορέσει να ωριμάσει.

   Στις 28 Σεπτεμβρίου 2017 έστειλα επιστολή προς τους Πρυτάνεις και τους Αντιπρυτάνεις όλων των Πανεπιστημίων της χώρας, καθώς και στους Υπουργούς των υπουργείων Παιδείας και Υγείας, για ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΠΝΟ, κατά το παράδειγμα του Πανεπιστημίου Reno, της Νεβάδα, στις Η.Π.Α., όπου από τον Αύγουστο του 2015, έχει ενώσει σχεδόν 1.200 άλλα κολέγια και πανεπιστήμια των ΗΠΑ σε μια κοινή προσπάθεια για να γίνουν πανεπιστήμια χωρίς καπνό.

   Δυστυχώς, δεν υπήρξε απάντηση, ούτε καν από τις ιατρικές σχολές, με μοναδική εξαίρεση τα συγχαρητήρια που δέχτηκα από τον κύριο Γιάννη Κουτεντάκη, τον Κοσμήτορα ΣΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

   Επίσης, έχω λάβει επιστολή, με συγχαρητήρια και ιδιαίτερα τιμητικούς χαρακτηρισμούς, από την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία για τις καταγγελίες που έχω κάνει για το δικό μου Εκπαιδευτικό Ίδρυμα.

   Εκτός από τους χώρους εκπαίδευσης, αξίζει να αναφερθούν ακόμα δύο παραδείγματα καθώς και η δική μου περίπτωση:

   Η περίπτωση μιας κυρίας που έπαθε μόνιμη βλάβη η υγεία της από το παθητικό κάπνισμα στο οποίο εκτιθόταν για δεκαπέντε χρόνια μέσα σε Κρατικό Κανάλι.

   Ένα άλλο παράδειγμα είναι η περίπτωση μιας κυρίας που εργάζεται σε δημόσιο νοσοκομείο. Η κυρία έχει αποκτήσει μόνιμο αναπνευστικό πρόβλημα υγείας επειδή οι ιατροί καπνίζουν στον χώρο εργασίας της και δεν μπορεί να κάνει κάτι για να τους σταματήσει καθώς δεν μπορεί να παρουσιάσει αποδείξεις για τα γεγονότα.

   Σε προσωπικό επίπεδο, δυσκολεύομαι πάρα πολύ στην αναζήτηση εργασίας καθώς στους περισσότερους χώρους δεν εφαρμόζεται ο νόμος, σε παραβίαση όμως και της εργατικής νομοθεσίας περί τήρησης των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων. Ενώ, παράλληλα, ζω στην Ελλάδα της Οικονομικής Ύφεσης και της μεγαλύτερης ανεργίας.

   Δεν είναι λίγες οι φορές που αρνήθηκα θέσεις εργασίας επειδή μου είναι αδύνατον να παρευρεθώ σε κλειστό χώρο όπου υπάρχει καπνός από τσιγάρο, δεν το αντέχει ο οργανισμός μου, με αποτέλεσμα να μένω συχνά άνεργος αντιμετωπίζοντας οικονομικές δυσκολίες και φτώχεια.       
 Δυστυχώς για μένα, οι υποψήφιοι εργοδότες ήταν ανένδοτοι σ’ αυτό το θέμα καθώς δεν ήθελαν να απαγορεύσουν το κάπνισμα στους χώρους ευθύνης τους.

  Από την άλλη πλευρά, στην Ελλάδα, ο πολίτης φοβάται να καταγγείλει καθώς αυτό θεωρείται ρουφιανιά (συκοφαντία, σπιουνιά), ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων θα βρεθεί «στοχοποιημένος» και αντιμέτωπος με τις αποδοκιμασίες των συμπολιτών του, με την ενδεχόμενη απόλυσή του, μέχρι και με απειλές, προσωπικά μου έχει συμβεί να με απειλήσουν, μέσα σε Λύκειο.

   Σε συνέχεια της αναφοράς μου επιθυμώ να θίξω τα ανεπαρκή σημεία του νόμου 3730/2008 «Προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις.

   Αν συγκρίνουμε τον νόμο της Ελλάδας με τον αντίστοιχο νόμο της Κύπρου «Ν.24(Ι)/2017, Προστασία της Υγείας και Έλεγχος του Καπνίσματος», μπορούμε πολύ εύκολα να διαπιστώσουμε ότι ο νόμος της Κύπρου δεν αφήνει «ανοικτά παράθυρα» για μη εφαρμογή του καθώς:

   Ο ελληνικός νόμος δεν εφαρμόζεται επειδή από την κατασκευή του είναι μη εφαρμόσιμος, κυρίως επειδή δεν επιβάλλει αστυνόμευση, αφού δεν ορίζει την αστυνομία ως όργανο ελέγχου και έχει μόνο διοικητικό χαρακτήρα αντί να έχει και ποινικό.
  Σ’ αυτό το σημείο ίσως αξίζει να αναφέρουμε ότι, στην Ελλάδα, η εικόνα των αστυνομικών που καπνίζουν είναι κάτι πολύ συνηθισμένο και αυτό θα πρέπει να μας προβληματίζει.

Ενώ, ο νόμος της Κύπρου:

1. Έχει την κατάλληλη περιγραφή, αναφέρεται άμεσα στην Προστασία της Υγείας και τον Έλεγχο του καπνίσματος, ενώ ο ελληνικός νόμος αναφέρεται στην Προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά και άλλες διατάξεις.

2. Ορίζει τους "Χώρους Απαγόρευσης του καπνίσματος»



3. Ορίζει ως όργανο ελέγχου τον «Εξουσιοδοτημένο λειτουργό», ο οποίος έχει την εξουσία να εισέρχεται στους χώρους απαγόρευσης του καπνίσματος για να ελέγξει περί αυτού και να επιβάλλει πρόστιμο. Ο "εξουσιοδοτημένος λειτουργός" μπορεί να είναι αστυνομικός, υπάλληλος υγειονομικής υπηρεσίας, υπάλληλος του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας κλπ. Κατ' αυτόν τον τρόπο ο νόμος της Κύπρου φροντίζει να υπάρχει αστυνόμευση, ως προς τον έλεγχο του καπνίσματος, σε κάθε χώρο απαγόρευσης καπνίσματος.

4. Για κάθε χώρο απαγόρευσης καπνίσματος θεωρεί ότι υπάρχει κάποιος υπεύθυνος για τον χώρο αυτό και σε περίπτωση παραβίασης του αποδίδει ποινικό αδίκημα με τσουχτερό πρόστιμο, ακόμα και φυλακή, εκτός αν ο υπεύθυνος αποδείξει ότι έλαβε κατάλληλα μέτρα, όπως π.χ. να καλέσει και να ενημερώσει τις διωκτικές αρχές.

5. Ορίζει συγκεκριμένα σε ποιους χώρους απαγορεύεται το κάπνισμα και σε ποιους επιτρέπεται.

6. Θέτει προδιαγραφές ώστε όταν υπάρχει επαφή χώρου απαγόρευσης του καπνίσματος και χώρου όπου επιτρέπεται το κάπνισμα να διατηρηθεί η προστασία της υγείας.

7. Προβλέπεται απαγόρευση καπνίσματος σε οχήματα δημόσιας χρήσης ή ιδιωτικής χρήσης στα οποία επιβαίνουν ανήλικα άτομα, δηλαδή άτομα που δεν έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους.

Στην Ελλάδα:

  Προβλέπεται απαγόρευση στη χρήση προϊόντων καπνού στα πάσης φύσεως αυτοκίνητα ιδιωτικής και δημόσιας χρήσης, όταν επιβαίνουν ανήλικοι κάτω των 12 ετών. Δηλαδή, τα έφηβα παιδιά από 12 ετών και άνω επιτρέπεται να εκτίθενται σε παθητικό κάπνισμα!



Το βασικότερο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ένα:
Δεν υπάρχει αστυνόμευση, δεν υπάρχει έλεγχος για το κάπνισμα.



   Κάθε προσπάθεια που κάνουν οι πολίτες να απευθυνθούν στους Υπουργούς Υγείας καταλήγει πάντα ανώφελη καθώς συνηθίζεται να προβάλλονται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης φωτογραφίες του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας που καπνίζει μέσα σε κλειστούς δημόσιους χώρους. Ο ίδιος έχει δηλώσει σε ομιλία του ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα για να αλλάξει η κατάσταση.

Έλληνας Υπουργός Υγείας
Υπουργείο Υγείας της Ελλάδας


   Oλοκληρώνοντας, επιθυμώ να τονίσω και την ιδιαίτερη σημασία που έχει το να πρέπει να εφαρμόζεται η νομοθεσία περί απαγόρευσης καπνίσματος σε όλους τους χώρους στους οποίους αναφερθήκαμε προηγουμένως, καθώς και στους χώρους αναψυχής και υγειονομικού ενδιαφέροντος καθώς αποτελούν χώρους εργασίας επειδή σ’ αυτούς τους χώρους παραβιάζεται η τήρηση των κανόνων Υγιεινής και Ασφάλειας των εργαζομένων, δηλαδή παραβιάζεται και η Εργατική Νομοθεσία.

  Απευθυνόμενος στο Ευρωκοινοβούλιο και επικαλούμενος το δικαίωμα στη Δημόσια Υγεία καθώς και τις Δημοκρατικές Αρχές, κάνω έκκληση για αποτελεσματική παρέμβαση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου στην Ελλάδα να θεσμοθετηθεί ένας εφαρμόσιμος νόμος για την προστασία της Δημόσιας Υγείας και του Ελέγχου του Καπνίσματος.

  Επείγει να νομοθετηθούν νέες εφαρμόσιμες διατάξεις για την προστασία της Υγείας και τον έλεγχο του καπνίσματος, στα πρότυπα της Κύπρου, όπως επίσης, επείγει να ξεκινήσει, για πρώτη φορά, καμπάνια κατάλληλης ενημέρωσης των πολιτών και να εφαρμοστούν οι κανόνες για την Υγεία και την Ασφάλεια των εργαζομένων σε κάθε χώρο εργασίας.

   Προπάντων όμως χρειάζεται να προστατευθεί το δικαίωμα στην Υγεία των ατόμων με αναπηρία επειδή είναι τα περισσότερο ευάλωτα.



Σας ευχαριστώ,

 Με άπειρη εκτίμηση,
  Ανδρέας Μπαρδάκης.

  Δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας "ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ", Πρόεδρος του υπό σύσταση σωματείου "ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΑ - ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ".

01.10.2018. Πρόσθετο έγγραφο στην αναφορά μας με θέμα:
ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ.
https://drive.google.com/open?id=1BbUZQ5pLdegFnqylfbabLTxuQilA4ilb
(Με παραπομπή στις σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία)




Τελευταία ενημέρωση, 21 Φεβρουαρίου 2019:


 Λάβαμε ταχυδρομικώς την απάντηση του Ευρωκοινοβουλίου, με ημερομηνία 12.02.2019, η οποία συνοψίζει στο ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέτει τα εν λόγω ζητήματα σε διμερείς διαβουλεύσεις και δεσμεύεται να εξακολουθήσει να συνεργάζεται με τα κράτη μέλη στην εφαρμογή και επιβολή της εφαρμογής της σύστασης του Συμβουλίου για περιβάλλον χωρίς καπνό.

Συμπέρασμα:
Το ζήτημα που εγείρει ο αναφέρων θα πρέπει να τεθεί στο οικείο κράτος μέλος.



http://logistis-amea.blogspot.com/

Έκτακτη πρόσκληση στους φίλους αναγνώστες που ρωτούν:
Ελάτε στην ομάδα μας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προκειμένου να συμμετέχετε στην ομαδική μας προσπάθεια.

Οι συνεργάτες και τα μέλη της ομάδας μας θα σας εξυπηρετήσουν.
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/

Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018

Θεσμοθετήθηκε ένα νόθο ICF

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΕΝΟΣ ΝΟΘΟΥ ICF ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ WHODAS 2.0.
  
ICF: Σύστημα Διεθνούς Ταξινόμησης της Λειτουργικότητας, της Αναπηρίας και της Υγείας.

  Μετά από τις ανειλικρινείς διαβεβαιώσεις εκ μέρους της αναπληρώτριας υπουργού Εργασίας ότι η Κυβέρνηση δεν θα εφαρμόσει την απαίτηση των δανειστών για τον νέο τρόπο αξιολόγησης της αναπηρίας βάσει της λειτουργικότητας (ICF), πλέον ερχόμαστε αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα:

Θεσμοθετήθηκε ένα νόθο ICF, χωρίς να ονομάζεται, προφανώς για να μην γίνει αντιληπτό από την αναπηρική κοινότητα.

  Επίσης, από την πρόσφατη συνάντηση μεταξύ του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών και της Υπουργού καθώς και της αναπληρώτριας Υπουργού, που πραγματοποιήθηκε στις 18/01/2018, δεν έχουν δωθεί επίσημες πληροφορίες παρά μόνο μία φήμη ότι ερωτηθείσα η Υπουργός για το ICF απάντησε ότι δεν θα εφαρμοστεί (!)


Ενώ όμως διαπιστώνουμε ότι ήδη έχει θεσμοθετηθεί* ένα σύστημα που έχει τα χαρακτηριστικά του ICF, απλά δεν ονομάζεται.

* Με την ΚΥΑ υπ' αριθμ. Δ 12 /Γ.Π.οικ.2738/36/2018 Πιλοτικό πρόγραμμα εφαρμογής διαδικασίας απονομής προνοιακών παροχών σε χρήμα, σε άτομα με αναπηρία.

  Τέτοιες πρακτικές, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται και εφαρμόζονται "υπογείως, θολωμένες στην περιγραφή και υπό χαμηλό φωτισμό" για να μην γίνονται άμεσα αντιληπτές από το ευρύ κοινό, δεν μπορούν να έχουν την αποδοχή μας.

  Πολύ περισσότερο όταν διαπιστώνουμε ότι το ΙCF θα εφαρμοστεί χωρίς να τηρηθούν οι προδιαγραφές που απαιτεί η ίδια η κατασκευή του, τέτοιες όπως είναι η αξιολόγηση από πιστοποιημένους στο ICF ιατρούς και από κοινωνικούς λειτουργούς που θα επισκέπτονται τους χώρους διαβίωσης των ΑμεΑ.



  Ταυτόχρονα, ενώ το ICF δημιουργήθηκε ως ένα επιστημονικό εργαλείο προκειμένου να εξυπηρετήσει στη βελτίωση της λειτουργικότητας της κοινωνίας, - για τον λόγο του ότι μέσα σε ένα λειτουργικό περιβάλλον οι ανάπηροι γίνονται πιο λειτουργικοί, - είναι εμφανές ότι στην Ελλάδα η πραγματική πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να εφαρμοστεί μόνο για την αναπροσαρμογή των κοινωνικών προνοιακών παροχών προς τα ΑμεΑ.

   Επομένως, δεν πρόκειται για δοκιμή, αλλά μάλλον για πρόχειρο πείραμα με κοινωνικά πειραματόζωα τα ΑμεΑ.

Ανδρέας Μπαρδάκης
Δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας ακτιβισμού υπέρ των δικαιωμάτων των ΑμεΑ
«Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ»

Twitter

http://logistis-amea.blogspot.com/

Έκτακτη πρόσκληση στους φίλους αναγνώστες που ρωτούν:
Ελάτε στην ομάδα μας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προκειμένου να συμμετέχετε στην ομαδική μας προσπάθεια.


Οι συνεργάτες και τα μέλη της ομάδας μας θα σας εξυπηρετήσουν.
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/

Τι είναι το ICF με πολύ απλά λόγια

ICF = International Classification of Functioning , Disability and Health

   Επειδή χρειάζεται να εξηγούμε σε μικρές δόσεις τα πράγματα, προκειμένου να γίνονται εύκολα κατανοητά, θα κάνω μια προσπάθεια να σας μεταφέρω τη δική μου κατανόηση για το ICF, χωρίς βέβαια να είμαι ειδικός στο θέμα, καθώς είναι κάτι που κι εμείς τώρα το γνωρίζουμε ενώ ο περισσότερος κόσμος το αγνοεί.
  
  Το ICF, είναι ένα σύστημα Διεθνούς Ταξινόμησης της Λειτουργικότητας, της Αναπηρίας και της Υγείας, το οποίο δημιουργήθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Είναι ένα νέο επιστημονικό εργαλείο, το οποίο "παντρεύει" το ιατρικό και το κοινωνικό μοντέλο αναπηρίας.

  Το ICF δεν φτιάχτηκε μόνο με το σκεπτικό να αξιολογούνται οι ανάπηροι που ζητάνε οικονομικές παροχές, αλλά δημιουργήθηκε για να συγκεντρωθούν όλες αυτές οι πληροφορίες και τα στοιχεία που θα βοηθήσουν στο να εξελιχτεί το κοινωνικό περιβάλλον (κοινωνία, εργασία, εκπαίδευση, οικογένεια, δομές δημόσιας υγείας, επαγγελματίες υγείας, κτλ.) και να γίνει πιο λειτουργικό για τους αναπήρους, διότι ένας ανάπηρος μέσα σε ένα λειτουργικό περιβάλλον μπορεί να γίνει πιο λειτουργικός.

  Ενώ όμως μέσα σε ένα περιβάλλον μεγάλης ανεργίας ο ανάπηρος θα γίνει ακόμα πιο άνεργος.

  Παρομοίως, μπορούμε να υποθέσουμε ότι μέσα σε ένα φτωχό περιβάλλον ο ανάπηρος θα γίνει ακόμα πιο φτωχός.

  Ενώ τα ποσοστά αναπηρίας υπάρχουν για να αξιολογούν τον ανάπηρο και όχι το "ανάπηρο" κοινωνικό περιβάλλον που ζει.

Επίσης, το ICF δημιουργήθηκε με σκοπό να βελτιωθούν οι παροχές υγείας.

Επισημαίνουμε λοιπόν ότι το ICF δεν δημιουργήθηκε με το σκεπτικό να χρησιμοποιηθεί από κράτη που διανύουν περίοδο οικονομικής ύφεσης.

 Το ICF δεν δημιουργήθηκε για να γίνεται εκτίμηση μόνο της ατομικής λειτουργικότητας ενός ΑμεΑ, αλλά πρέπει να γίνεται εκτίμηση και της λειτουργικότητας από την πλευρά του περιβάλλοντος και της κοινωνίας.

  Δηλαδή, δεν πρέπει να "βαθμολογείται" μόνο ο ανάπηρος για τη μειωμένη λειτουργικότητά του, αλλά πρέπει να συνεκτιμώνται και τα εμπόδια που του βάζει η κοινωνία και το περιβάλλον στο οποίο ζει, κινείται, εργάζεται και σπουδάζει.

   Η ΕΣΑμεΑ το 2005-2006* το είχε αποδεχτεί, υπό προϋποθέσεις όμως.


* Βλέπε έντυπο της ΕΣΑμεΑ "ΘΕΜΑΤΑ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ", τεύχος 03. 

Πρόσφατα, όμως, άλλαξε τη θέση της, επειδή το ICF, στην πορεία, αποδείχτηκε πώς σε άλλα κράτη όπου το ICF εφαρμόστηκε, υπήρξαν προβλήματα και δυσάρεστα αποτελέσματα για τους αναπήρους.

  Σήμερα, δυστυχώς, η ΕΣΑμεΑ, φαίνεται πως υποχωρεί μπροστά στις ενέργειες της Κυβέρνησης, η οποία έχει υποχωρήσει προ πολλού στις απαιτήσεις των δανειστών.

   Έτσι, πάνε να μας εφαρμόσουν ένα πειραματικό μοντέλο, ένα "νόθο" ICF, όπου θα αξιολογούν μόνο τη λειτουργικότητα του αναπήρου, μέσα από το ειδικό ερωτηματολόγιο WHODAS 2.0 (είναι ένα ερωτηματολόγιο 12 ερωτήσεων για τη λειτουργικότητα του ΑμεΑ), που είναι βασικό εργαλείο του ICF.

  Φυσικά, το θράσος και η κοροϊδία δεν λείπουν ποτέ αφού κάθε φορά μας λένε ότι "δεν πέρασαν τα θέλω των δανειστών...".

Στο σχήμα μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι οι ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ (θα τις αξιολογεί το ΚΕΠΑ με τη χρήση του ερωτηματολογίου WHODAS 2.0) είναι το επίκεντρο του ICF.


Ανδρέας Μπαρδάκης
Δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας ακτιβισμού υπέρ των δικαιωμάτων των ΑμεΑ «Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ»

Twitter

http://logistis-amea.blogspot.com/

Έκτακτη πρόσκληση στους φίλους αναγνώστες που ρωτούν:
Ελάτε στην ομάδα μας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προκειμένου να συμμετέχετε στην ομαδική μας προσπάθεια.

Οι συνεργάτες και τα μέλη της ομάδας μας θα σας εξυπηρετήσουν.
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ WHODAS 2.0 (σε ελεύθερη μετάφραση)

ΣΕ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ WHODAS 2.0 (ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ 12 ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ)

Το ειδικό ερωτηματολόγιο WHODAS 2.0 είναι ένα ερωτηματολόγιο 12 ερωτήσεων που εξετάζουν τη λειτουργικότητα του ΑμεΑ, δημιουργήθηκε ως βασικό εργαλείο του ICF - το οποίο εφαρμόζεται κατ' απαίτηση των δανειστών.

Θα χρησιμοποιηθεί* από τα ΚΕΠΑ για την αξιολόγηση του αναπήρου, ξεκινώντας πιλοτικά από την Αττική για όσους θα αιτούνται προνοιακά επιδόματα για πρώτη φορά.

*Ενδεχομένως κάποιες ερωτήσεις να αλλάξουν για να προσαρμοστεί καλύτερα στα ελληνικά δεδομένα.

Μπορείτε να το κατεβάσετε σε μορφή pdf πατώντας εδώ

Σχετική η υπ' Αριθμ. Δ 12 /Γ.Π.οικ.2738/36/2018 Πιλοτικό πρόγραμμα εφαρμογής διαδικασίας απονομής προνοιακών παροχών σε χρήμα, σε άτομα με αναπηρία.

ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΒΑΘΜΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ

© Ανδρέας Μπαρδάκης
Δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας ακτιβισμού υπέρ των δικαιωμάτων των ΑμεΑ «Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ»
Twitter

http://logistis-amea.blogspot.com/

Έκτακτη πρόσκληση στους φίλους αναγνώστες που ρωτούν:
Ελάτε στην ομάδα μας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προκειμένου να συμμετέχετε στην ομαδική μας προσπάθεια.


Οι συνεργάτες και τα μέλη της ομάδας μας θα σας εξυπηρετήσουν.
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

Η κυβέρνηση σκοπεύει να εφαρμόσει την εισαγωγή της λειτουργικότητας στην πιστοποίηση της αναπηρίας;

Αθήνα, 13 Ιανουαρίου 2018

Επιστολή προς Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία
esaea@otenet.gr

ΘΕΜΑ: Η κυβέρνηση σκοπεύει να εφαρμόσει την εισαγωγή της λειτουργικότητας στην πιστοποίηση της αναπηρίας;



Αγαπητή ΕΣΑμεΑ,

Έχοντας λάβει υπόψη:

Α): Τις απαιτήσεις των Δανειστών για αξιολόγηση της αναπηρίας βάσει του Διεθνούς Συστήματος που βασίζεται στην έννοια της Λειτουργικότητας του αναπήρου (ICF), σύμφωνα με τα προαπαιτούμενα 97 και 105.
Συγκεκριμένα, στο δελτίο τύπου της ΕΣΑμεΑ, αρ. 1027, 21-07-2017 αναφέρεται: «97 και 105: Στη λίστα των δανειστών επανέρχεται η διφορούμενη και αμφισβητούμενη έννοια της λειτουργικότητας του αναπήρου, σε αντιδιαστολή με τις μέχρι σήμερα διαβεβαιώσεις του υπουργείου Εργασίας περί του αντιθέτου.»

Β): Τις δηλώσεις της αναπληρώτριας υπουργού, σύμφωνα με το δελτίο τύπου της ΕΣΑμεΑ, αρ. 1027, 21-07-2017:
«Η κ. Φωτίου από την πλευρά της ξεκαθάρισε ότι εφαρμογή του ICF δεν συζητείται».

Γ): Τον νέο ορισμό της αναπηρίας, σύμφωνα με τον πρόσφατο Ν. 4488/2017:

Άρθρο 60, ΟΡΙΣΜΟΙ, παρ.1:

1. Ως «Άτομα με Αναπηρίες (ΑμεΑ)» νοούνται τα άτομα με μακροχρόνιες σωματικές, ψυχικές, διανοητικές ή αισθητηριακές δυσχέρειες, οι οποίες σε αλληλεπίδραση με διάφορα εμπόδια, ιδίως θεσμικά, περιβαλλοντικά ή εμπόδια κοινωνικής συμπεριφοράς, δύναται να παρεμποδίσουν την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή των ατόμων αυτών στην κοινωνία σε ίση βάση με τους άλλους.

Δ): Το επίσημo σχεδιάγραμμα για το ICF, μεταφρασμένο (από το βιβλίο της κυρίας Γιώτας Καραγιάννη, Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, σελ.107)



Ε): Την Έννοια της ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ (ICF), σύμφωνα με την Έκθεση που υποβλήθηκε στην Κυπριακή Συνομοσπονδία Οργανώσεων Αναπήρων (ΚΥΣΟΑ) υπό την Σιμώνη Συμεωνίδου, Λέκτορα Ενιαίας Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Κύπρου, τον Δεκέμβριο 2012, με τίτλο:
«Θέματα που άπτονται του International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF) και της προσαρμογής και υιοθέτησής του στην Κύπρο»):

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ
Σωματικές λειτουργίες (body functions) είναι οι φυσιολογικές λειτουργίες του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των ψυχολογικών λειτουργιών

Σωματικές δομές (body structures) είναι τα ανατομικά μέλη του σώματος, όπως είναι τα όργανα, τα άκρα και τα συστατικά τους.

Δραστηριότητα (activity) είναι η εκτέλεση ενός έργου ή μιας ενέργειας από το άτομο.

Συμμετοχή (participation) είναι η ανάμειξη σε καταστάσεις ζωής.

ΣΤ): Το σημεία που έχουμε επισημάνει στις εικόνες από το άρθρο 215 του υπό ψήφιση νομοσχεδίου «Ρυθμίσεις για την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής και άλλες διατάξεις»,







Ζ): Το Έντυπο της ΕΣΑμεΑ «ΘΕΜΑΤΑ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ», Τεύχος 3, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2005, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2006, που εξηγεί με κατανοητό τρόπο τι είναι το ICF.

   Επιθυμώ να σας επιστήσω την προσοχή σχετικά με τις πραγματικές προθέσεις που έχει η Κυβέρνηση ως προς τις απαιτήσεις των δανειστών σχετικά με το νέο σύστημα αξιολόγησης της αναπηρίας των ΑμεΑ, καθώς από τα παραπάνω στοιχεία φαίνεται ότι οι διατάξεις που περνάει ταυτίζονται με την απαίτηση των δανειστών περί εισαγωγής της λειτουργικότητας στην πιστοποίηση της αναπηρίας.

   Ολοκληρώνοντας, παρακαλώ πολύ την Εθνική Συνομοσπονδία των Ατόμων με Αναπηρία να σταθεί σε θέση εγρήγορσης, να ζητήσει άμεσα εξηγήσεις από την Κυβέρνηση σχετικά με τον πραγματικό χαρακτήρα των διατάξεων που πάει να μας περάσει, να πρωτοστατήσει για τη διαφύλαξη και την προστασία των δικαιωμάτων των αναπήρων, να ενημερώσει το αναπηρικό κίνημα κι αν χρειαστεί να καλέσει για παναναπηρική κινητοποίηση πανελλαδικώς.

Με εκτίμηση,
Ανδρέας Μπαρδάκης
Δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας ακτιβισμού υπέρ των δικαιωμάτων των ΑμεΑ
«Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ»


http://logistis-amea.blogspot.com/

Έκτακτη πρόσκληση στους φίλους αναγνώστες που ρωτούν:
Ελάτε στην ομάδα μας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προκειμένου να συμμετέχετε στην ομαδική μας προσπάθεια.


Οι συνεργάτες και τα μέλη της ομάδας μας θα σας εξυπηρετήσουν.
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/