Δεν έχουμε δει όμως ποτέ κάποια αναφορά όσον αφορά την τήρηση των κανόνων υγιεινής σ΄αυτούς τους χώρους, όσον αφορά την απαγόρευση του καπνίσματος στους παραπάνω κλειστούς χώρους, ιδιαιτέρως για τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν σοβαρές παθήσεις και προβλήματα υγείας.
Το παθητικό κάπνισμα έχει ταξινομηθεί ως καρκινογόνο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και δεν υπάρχουν ασφαλή επίπεδα έκθεσης. Η δημιουργία και εξασφάλιση ενός περιβάλλοντος χωρίς καπνό είναι ο μόνος τρόπος για να προστατεύσει τους ανθρώπους από τις βλαβερές συνέπειες του παθητικού καπνού.
Οι ξεχωριστοί ή αεριζόμενοι χώροι καπνίσματος δεν προστατεύουν τους μη καπνιστές από το παθητικό κάπνισμα. Ο καπνός μπορεί να μεταδοθεί από ένα χώρο καπνιστών στους χώρους μη καπνιστών, ακόμη και αν οι πόρτες είναι κλειστές μεταξύ των δύο περιοχών και ακόμη και αν προβλέπεται αερισμός. Μόνο ένα περιβάλλον χωρίς καπνό παρέχει αποτελεσματική προστασία.
Κάθε άτομο θα πρέπει να είναι σε θέση να αναπνέει αέρα χωρίς καπνό. Οι νόμοι απαγόρευσης του καπνίσματος προστατεύουν την υγεία των μη καπνιστών, είναι δημοφιλείς, δεν βλάπτουν την επιχειρήσεις και ενθαρρύνουν τους καπνιστές να σταματήσουν το κάπνισμα.
Θα πρέπει, λοιπόν, κάθε φορά που αναφερόμαστε στην προσβασιμότητα να σκεφτόμαστε ότι ένας χώρος στον οποίο παραβιάζεται ο νόμος περί απαγόρευσης καπνίσματος, αυτόματα μετατρέπεται σε μη προσβάσιμος αφού τα άτομα με σοβαρές παθήσεις δεν μπορούν να εισέλθουν σε αυτόν τον χώρο χωρίς να βλαφτεί η υγεία τους σε μεγάλο βαθμό, δηλαδή, επί της ουσίας εμποδίζονται να εργαστούν, να σπουδάσουν, να σιτιστούν, και να ψυχαγωγηθούν. Κατ' επέκταση, εμποδίζονται να κοινωνικοποιηθούν.
Σ' αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρουμε τον νέο ορισμό της αναπηρίας, σύμφωνα με το άρθρο 60 παρ. 1 του Ν.4488/2017:
1. Ως «Άτομα με Αναπηρίες (ΑμεΑ)» νοούνται τα άτομα με μακροχρόνιες σωματικές, ψυχικές, διανοητικές ή αισθητηριακές δυσχέρειες, οι οποίες σε αλληλεπίδραση με διάφορα εμπόδια, ιδίως θεσμικά, περιβαλλοντικά ή εμπόδια κοινωνικής συμπεριφοράς, δύναται να παρεμποδίσουν την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή των ατόμων αυτών στην κοινωνία σε ίση βάση με τους άλλους.
Με πιο απλά λόγια:
Άλλωστε, το παθητικό κάπνισμα μας οδηγεί πολλές φορές ντουγρού προς τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας, ακόμα και στον θάνατο.
Συμπεραίνεται λοιπόν ότι με κανέναν τρόπο δεν μπορούμε να ερμηνεύουμε εσφαλμένα ως "αντικαπνιστική μανία ή ως αντικαπνιστική υστερία" την απεγνωσμένη διαμαρτυρία των ανθρώπων που πασχίζουν για λίγο καθαρό αέρα, που δεν θέλουν να αρρωστήσουν από τον βλαπτικό καπνό που επιβάλλουν εκείνοι οι καπνιστές που παραβιάζουν τον νόμο επιδεικνύοντας μια άνευ ορίων έλλειψη σεβασμού προς τους συνανθρώπους τους.
Το να επιμένει κάποιος στο να αυτοκτονεί αργά, βλάπτοντας την υγεία του, αδιαφορώντας για τα πάντα γύρω του, μόνο συναισθήματα απογοήτευσης μπορεί να προκαλεί και παράδειγμα αποφυγής για τα παιδιά και τους νέους ανθρώπους.
Το να απαιτεί, επίσης, από το Κράτος να του παραχωρήσει δημόσιους χώρους "Αργής Αυτοκτονίας" προκειμένου να μπορεί να ηρεμεί συστηματικά, αλλά προσωρινά, το στερητικό του σύνδρομο από την εξάρτησή του στο κάπνισμα, είναι επίσης δικαίωμά του σεβαστό, αλλά κάθε κράτος οφείλει να ικανοποιεί τις ανάγκες των πολιτών του κι όχι τις όποιες αυτοκαταστροφικές τους συνήθειες, ενώ το κάπνισμα δεν είναι ανάγκη, αλλά οργανική και ψυχολογική εξάρτηση, γι' αυτό και χρειάζεται να βοηθήσουμε όλοι μας σκοπεύοντας στην οριστική απαλλαγή από αυτήν.
Πολλά άτομα με αναπηρίες, δυστυχώς, αντιμετωπίζουν και αυτό το πρόβλημα (το ενεργητικό/παθητικό κάπνισμα). Ενώ όμως επιβαρύνονται με μεγάλες επιπτώσεις στην υγεία τους, ειδικά τα άτομα που είναι καθηλωμένα σε ακινησία που λόγω των κινητικών τους αναπηριών ή παράλυσης αντιμετωπίζουν συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού ή και αυξημένο κίνδυνο για έμφραγμα του μυοκαρδίου, τα άτομα με καρδιαγγειακά, ή με αναπνευστικά, ή με αυτοάνοσα νοσήματα, ή τα μεταμοσχευμένα άτομα, τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας κτλ. επειδή έχουν αδύνατο το ανοσοποιητικό τους σύστημα, τα άτομα με προβλήματα στους οφθαλμούς τους κτλ., κτλ.
Εμείς, ως κίνημα που υποστηρίζει τα δικαιώματα των ΑμεΑ, οφείλουμε να παίρνουμε θέση υπέρ της Δημόσιας Υγείας, ειδικά όταν αυτή απειλείται σοβαρά ακόμα και στην κοινότητα της αναπηρίας, διότι η κοινωνία έχει έναν λόγο παραπάνω που την υποχρεώνει να προστατεύει τα ΑμεΑ, επειδή το κάπνισμα, είτε γίνεται ενεργητικά, είτε παθητικά, είναι πολύ περισσότερο βλαπτικό σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Σε καμία περίπτωση δεν λέμε ότι οι άνθρωποι δεν είναι αποδεκτοί επειδή καπνίζουν! Μη αποδεκτός είναι ο βλαπτικός καπνός από το τσιγάρο τους, ενώ οι ίδιοι χρειάζονται τη βοήθειά μας για να καταφέρουν να απεξαρτηθούν (Όπως έχει αποδειχθεί, στα άλλα κράτη, η εφαρμογή της καπνοαπαγόρευσης έχει βοηθήσει τους ανθρώπους να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους απέναντι στους συμπολίτες τους και πολλές φορές ακόμα και να διακόψουν το κάπνισμα αποτελεσματικά).
Κάθε ενεργός πολίτης, όταν αντιλαμβάνεται ότι κάποιος καπνιστής παραβιάζει τον νόμο, θα πρέπει να του ζητάει ευγενικά να διορθώσει τη συμπεριφορά του και να περάσει σε εξωτερικό και απομακρυσμένο χώρο να καπνίσει προκειμένου να μην βλάπτεται τουλάχιστον η υγεία των συνανθρώπων του.
Βεβαίως, αναφερόμαστε μόνο σ' εκείνες τις περιπτώσεις που δεν σέβονται τον νόμο και τη Δημόσια Υγεία, διότι η συμπεριφορά είναι το παν κι αν δεν μπορούμε να σεβόμαστε και να υποστηρίζουμε τα στοιχειώδη δικαιώματα των συμπολιτών μας, όπως είναι η υγεία τους, τότε πώς μπορούμε να μιλάμε γενικώς για Δημοκρατία ή για σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικά μας δικαιώματα, χωρίς όμως να τρέφουμε αυταπάτες;
Το γενικό συμπέρασμα, πάντως, που προκύπτει από τις συζητήσεις που κάνουν μεταξύ τους οι καπνιστές (ενεργητικοί/παθητικοί) και οι μη καπνιστές είναι ότι χρειάζεται ακόμα πολύ δουλειά μέχρι να καταφέρουμε κάποτε να ορθώσουμε το πολιτιστικό επίπεδο της χώρας μας, από πλευράς συμπεριφοράς.
Να μιμηθούμε, δηλαδή, αυτές τις πιο προηγμένες χώρες που έχουν καταφέρει να εφαρμόζουν τις στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής, καθώς και το να προστατεύουν τη Δημόσια Υγεία, σε κάθε κλειστό χώρο, ακόμα και στους ιδιωτικούς (έχουν προνοήσει δηλαδή ακόμα και για τα μικρά παιδιά).
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε το εξής εντυπωσιακό:
Στις πολιτισμένες χώρες, οι ίδιοι οι καπνιστές, διαφυλάσσουν την προστασία των μη καπνιστών απαιτώντας την αυστηρή εφαρμογή του νόμου από κάθε πολίτη.
Αυτό βέβαια εδώ θα μπορούσε να γίνει μόνο με αυτοστοχασμό, αναθεώρηση πολλών απόψεων, αποτελεσματική αστυνόμευση και καλή ενημέρωση.
Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας υπέρ της Δημόσιας Υγείας πρέπει να συνεχιστεί.
Ανδρέας Μπαρδάκης
Δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας ακτιβισμού υπέρ των δικαιωμάτων των ΑμεΑ
«Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ»
http://logistis-amea.blogspot.com/
Έκτακτη πρόσκληση στους φίλους αναγνώστες που ρωτούν:
Ελάτε στην ομάδα μας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προκειμένου να συμμετέχετε στην ομαδική μας προσπάθεια.
Οι συνεργάτες και τα μέλη της ομάδας μας θα σας εξυπηρετήσουν.
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, εφόσον επιθυμείτε απάντηση στο ερώτημα σας, καλύτερα να έρθετε στη διαδικτυακή ομάδα του Facebook «Συνήγορος των ΑμεΑ», διότι εδώ πλέον δεν προλαβαίνουμε να δίνουμε απαντήσεις, καθώς τα ερωτήματα που λαμβάνουμε σε καθημερινή βάση είναι πάρα πολλά.
Ο σύνδεσμος που οδηγεί στην ομάδα μας: https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/